ООУ „КРСТЕ ПЕТКОВ МИСИРКОВ“ ГО ОДБЕЛЕЖА СВОЈОТ ПАТРОН (фото)

Училиштето „Крсте Петков Мисирков“ вчера го одбележа својот патрон.

Градоначалникот Герасим Конзулов кој беше гостин на оваа скромна прослава на сите вработени и ученици да им го честиташе празникот и да им се заблагодарам за посветеноста на образовниот процес и соочувањето со предизвиците кои ги донесе пандемијата. Да се надеваме дека догодина ќе бидеме во можноста да го прославиме празникот со сите ученици и многу повеќе активности – истакна Градоначалникот Конзулов.

Но активностите и оваа година не изостанаа, дел од учениците имаа свој настап со неколку музички нумери пред присутните на оваа скромна свеченост и прославата на патронот „Крсте Петков Мисирков“.

Крсте Петков Мисирков (Постол, Егејска Македонија на 18 ноември 1874 – Софија, Царство Бугарија на 26 јули 1926) — македонски филолог, кодификатор на македонскиот литературен јазик и правопис, славист, историчар, етнограф, аналитичар на национално-политичките проблеми, публицист, собирач и проучувач на македонското народно творештво.

Тој е и автор на првата книга и првото списание на современ македонски јазик, основоположник и активен учесник во македонските научно-литературни и национално-политички друштва во Белград, Санкт Петербург, Одеса и Софија, раководител на ТМОК и личност на македонскиот 20 век.

Мисирков е автор на книгата „За македонцките работи“, списанието „Вардар“ и голем број на научни статии објавени во различни весници. Покрај авторската дејност тој се занимавал и со превод на литературни дела и собирање на народни творби.

Крсте Петков Мисирков е роден во ноември 1874 година во селото Постол, Ениџевардарско во Егејска Македонија. Селото се наоѓа недалеку од античката македонска престолнина Пела. Шест одделенија основно училиште завршил во родното место, слушајќи настава на грчки јазик.

Лошата материјална сoстојба на неговото семејство не му дозволила да го продолжи веднаш неговото образование. По неколкугодишна пауза, Мисирков се здобил со стипендија од српското друштво „Свети Сава“. Тоа биле првите закани за навлегување и на српската пропаганда во Македонија, преку инсталирање на разни стипендии за едуцирање на т.н. свој кадар како што веќе правеле грчката и бугарската пропаганда во Македонија