Овој ден е назначен од страна на Генералното собрание на Обединетите нации на 14 декември 1990 година.
Официјалните податоци говорат дека речиси 700 милиони луѓе се на возраст над 60 години. До 2050 година, 2 милијарди луѓе, над 20 % од светското население, ќе бидат на возраст на 60 години или постари. Имајќи го ова предвид, јасно е потребно зголемено внимание на посебните потреби и предизвици со кои се соочуваат многу постари лица.
Меѓутоа, исто толку важен е и суштинскиот придонес што поголемиот дел од постарите мажи и жени може да го дадат за функционирање на општеството, доколку се воспоставени соодветни гаранции. Овластувањето на постарите лица во сите димензии на развојот, вклучително и промовирање на нивно активно учество во социјалниот, економскиот и политичкиот живот, е еден од начините да се обезбеди нивна инклузивност и да се намалат нееднаквостите.
Честопати, разликите во староста се одразуваат на акумулираната неповолност која се карактеризира со фактори како што се: локација, пол, социо-економски статус, здравје и приход.
Според предвидувањата до 2030 година, бројот на луѓе на возраст од 60 години и повеќе се очекува да се зголеми од 901 милиони на 1,4 милијарди. Во овој поглед, трендовите на стареење и економската нееднаквост комуницираат низ генерациите и брзото стареење на населението, демографските и општествените или структурните промени само можат да ги влошат нееднаквостите во повозрасните години, со што ќе се ограничи економскиот раст и социјалната кохезија.
